KORZEC - Filiżanka z podstawkiem – ok.1820r.
Cena regularna:
towar niedostępny
dodaj do przechowalniOpis
Przed zakupem prosimy o kontakt w sprawie dostępności.
EKSPONAT MUZEALNY
Filiżanka z podstawkiem, wyprodukowana w pierwszej polskiej manufakturze Korzec na Wołyniu.
Filiżanka i podstawek wykonana z porcelany, ozdobiona malaturą krajobrazową, przedstawiającą zabudowy zamkowe.
Podstawek i filiżanka ozdobione malowanymi ornamentami muszlowymi oraz złotem.
Wymiary:
średnica górna filiżanki (bez uchwytu) 5,9 cm., wysokość 6 cm., średnica spodka 12,5 cm., wysokość 3,3 cm.:
Stan zachowania:
bardzo dobry, bez pęknięć i innych uszkodzeń - zobacz zdjęcia
Marka/sygnatura:
Korzec, oko opatrzności – marka i oznaczenia stosowane w latach 1790-1832
Sposób pakowania do wysyłki :
Wszystkie wyroby z porcelany i szkła, pakujemy w podwójny karton, a przestrzenie pomiędzy nimi wypełniamy materiałem zabezpieczającym (folia, styropian, papier). Taki sposób pakowania, zabezpiecza w 100% wysyłaną porcelanę i szkło przed uszkodzeniem, podczas transportu.
Manufaktura porcelany w Korcu,
Wytwórnia porcelany założona w roku 1783 przez Józefa Klemensa Czartoryskiego w Korcu (obecnie w obwodzie rówieńskim na Ukrainie).
Była to pierwsza w Polsce wytwórnia tego rodzaju. W roku 1784 sprowadzony z Warszawy Franciszek Mezer rozpoczął produkcję fajansu. Dzięki odkryciu w pobliskiej wsi Dąbrówka złoża glinki kaolinowej rozpoczęto próby produkcji porcelany. W roku 1790 przedstawiono pierwsze wyroby królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu, który nagrodził Franciszka Mezera pierścieniem z monogramem królewskim. Manufaktura korecka konkurowała z wyrobami słynnych manufaktur w Miśni i Sèvres. Początkowo naśladowano wyroby tych manufaktur, później modelarze koreccy stworzyli własne wzory figurek i zastaw stołowych. W dekoracjach malarskich przeważały wzory kwiatowe, lecz zdarzały się też motywy krajobrazowe, m.in. panoramiczne widoki budynków manufaktury.
00000
Malarz-miniaturzysta Kazimierz Sobiński stworzył 12-osobowy serwis kawowy dla cesarzowej Katarzyny II.
Zajęcie Wołynia przez wojska rosyjskie w roku 1793 spowodowały odcięcie manufaktury koreckiej od rynków zbytu na terenie Polski. Franciszek Mezer przekazał kierownictwo zakładu bratu Michałowi. Pożar, który strawił wszystkie budynki manufaktury w roku 1796, przerwał jej działalność. Manufaktura wznowiła produkcję w roku 1800. W roku 1804 zakład opuścił Michał Mezer, przenosząc się wraz z grupą fachowców do nowej manufaktury w Baranówce. Po odejściu Mezera kierownictwo objął Charles Louis Meraud, który sprowadził kilku fachowców z manufaktury w Sèvres. Wskutek modernizacji zakładu i związanych z tym inwestycji, manufaktura okresowo przestała przynosić dochód, co doprowadziło do odejścia Merauda w roku 1807. Zastąpił go Francuz Petion, który pozostał na stanowisku do roku 1828. Pod jego kierownictwem rozpoczęto produkcję porcelany najwyższej jakości, szczególnie pod względem dekoracji malarskich.
W latach późniejszych nastąpił upadek zakładu, który zamknięto na czas powstania listopadowego, a w roku 1832 przeprowadzono jego likwidację.